Huzur Sokağı - Mevlana'nın Eşine Yazdığı Şiir

Mevlana'nın Eşine Yazdığı Mektup Olarak Bilinir. Huzur Sokağı Adlı dizide Kısa bir bölümü Geçmektedir:

Mektubun Tamamı:

Mevlana'dan eşine Mektup;

Birgün Mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;

Bu kadar aşıksın Mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp... yaşatana...

Peki bana ne kadar aşıksın der;

Mevlana hanımına şöyle der;

Sen benim; Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,

Bir adım gelene on adım gidişimsin.Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin

Sen benim; yalandan ve sahteden kaçışım,

Riyadan bıkışım, gerçeği arayışımsın

Ve nihayet doğrunun tadına varışımsın

Sen benim; haksızlığa ve zulme baş kaldırışım,

Mazluma kucak açışım, zalime düşmanca bakışımsın

Ve mağdurdan yana tavır alışımsın

Sen benim; bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim,

Azla yetinişim, çoğa göz dikmeyişimsin

Ve kapanmayan avuç içimsin

Sen benim; hayat ve kaderle inatlaşmam,

Ekmek için kavgam, bitmek tükenmek bilmeyen davamsın

Ve zorluklara karşı yılmayışımsın

Sen benim; menfaate ve çıkara tepkim,

Almak için verene öfkem, ille de karşılık bekleyene lanetimsin

Ve alayına isyan edişimsin

Sen benim; ahlaksızlık ve yozlaşmayla mücadelem,

Para için kendini satana küfredişim, başkalaşana verip veriştirişimsin

Ve eskiyi özleyişimsin

Sen benim; duygusal yaradılışım,

En ufak şeyi kafaya takışım, kolay unutamayışımsın

Ve bundan bir türlü sıyrılamayışımsın

Sen benim; sonsuz sadakatim,

Merhametim, hissiyatim, şefkatimsin

Ve aman diyene yüz çevirmeyişimsin

Sen benim; her şeye rağmenim,

Asla pes etmeyişim, başımı öne eğmeyişimsin

Ve ümidimi yitirmeyişimsin

Sen benim; yaşama ülküm,

Namusa olan düşkünlüğüm, namussuzluğa küskünlüğümsün

Ve gururum, onurumla olan bütünlüğümsün

Sen benim; karakterim ve kişiliğim,

Objektif fikrim, subjektif hissimsin

Ve hayata bakışımsın

Şiiri Dinle »

Cemal Süreyya - Gül - Şiir Dinle

Cemal Süreyya - Gül

Şiir Dinle

GÜL

Gülün tam ortasında ağlıyorum

Her akşam sokak ortasında öldükçe

Önümü arkamı bilmiyorum

Azaldığını duyup duyup karanlıkta

Beni ayakta tutan gözlerinin

Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum

Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz

Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum

İstasyonda tiren oluyor biraz

Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım

Gülü alıyorum yüzüme sürüyorum

Her nasılsa sokağa düşmüş

Kolumu kanadımı kırıyorum

Bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı

Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene

Cemal SÜREYA

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Ruh - Kendi Sesinden Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Ruh

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Ruh

Ya bin yıl, ya bin asır sonra o gün gelecek.

Koklarken küllerimi mezarımda bir böcek

O kadar yanacak ki, bir yüksüklük toprağım,

Yerden bir damar gibi kopup fışkıracağım!

Ve birden bakacağım, her tarafım bitişmiş,

Başım, toprak altında bir maden gibi pişmiş.

Nefesten daha ince bir ipek kumaş derim;

Fosfordan daha parlak, ince uzun ellerim.

Dalacağım kendimin hayran hayran seyrine,

Diyeceğim: Bu dönen şeyler eski yerine,

Benim diye baktığım şeyler miydi bir zaman?

Külümün rüyası mı yoksa gördüğüm?.. Aman!

Başımda açılacak fânilerin seması,

Ve onların toprağa gerçek diye teması,

Bir tatlı vehim gibi içimi bayıltacak;

Toprağın, koşacağım, üzerinde yalnayak;

Şehrin, dolaşacağım kuş gibi etrafında;

Bir beyaz hayaletin upuzun çarşafında,

Gezeceğim, doğduğum evin odalarını.

Geceleyin, koskoca şehrin lambalarını,

Bir keskin üfleyişim söndürmeye yetecek;

Korku, şehrin çelikten sesini tüketecek.

Herşey susacak o ân, çalınacak kapılar;

Kiremitleri yaprak yaprak alan bir rüzgâr,

Ağzımdan haykıracak, uzun, gizli, çapraşık...

Erişilmez fikir ki, düğüm düğüm dolaşık...

Sarıldıkça boşanan yumak, çözülen demet;

Başı görünmez hayâl, sonu gelmez nedamet...

Necip Fazıl Kısakürek 1931

Şiiri Dinle »