Azgın Deniz - Necip Fazıl Kısakürek - Şiir Vakti

Azgın Deniz 

Hangi hissin parmağı dokundu ki, derine,

Düştü bir gizli Alev salkımı içerine?

Hangi kabus bastı ki, seni uykularında,

Birdenbire cehennem kaynadı sularında?

Örtüldü baştan başa tenin beyaz bir terle,

Duman duman yayılan incecik köpüklerle.

Hangi dert kaldı, söyle, bağrına üşüşmeyen,

Hangi ölüm şarkısı, bu dilinden düşmeyen?

Hangi öfkeyle yüzün, böyle karıştı yer yer,

Sana yan mı baktılar, bir şey mi söylediler?

Bir şey dinleme artık, artık bir şey dinleme!

Çağır, bütün günahkar ruhları cehenneme!

Karşına, sahil, kaya, insan kim çıkarsa vur!

Vur başına, alemde, kör, sağır, ne varsa vur!

Sal her taraftan, dağdan, gökten, pencereden sal!

Nihayet kala kala dünyada tek kişi kal!

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Neymiş Ölüme Çare - Necip Fazıl Kısakürek

Neymiş Ölüme Çare - Necip Fazıl Kısakürek

Sorun İnsanlar Sorun, Biliyor Şu Minare;

Neymiş Ölüme Çare

Neymiş Ölüme Çare

...

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Bir Hoşçakala Sığdırdı...

Bir hoşçakala sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım...

Necip Fazıl Kısakürek

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Son Şiiri

Çocukken haftalar bana asırdı;

Derken saat oldu, derken saniye...

İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:

Sonum yokluk olsa bu varlık niye?

Yokluk, sen de yoksun, bir var bir yoksun!

İnsanoğlu kendi varından yoksun...

Gelsin beni yokluk akrebi soksun!

Bir zehir ki, hayat özü fâniye...

(Mayıs 1983)

Üstad Necp Fazıl'ın son şiiri...

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Takvimdeki Resim - Kendi Sesinden Dinle

Takvimdeki Deniz - Necip Fazıl Kısakürek

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Takvimdeki Deniz

Hasreti denizlerin, 

Denizler kadar derin. 

Ve o kadar bucaksız. 

Ta karşımda yapraksız 

Kullanılmış bir takvim. 

Üzerinde bir resim; 

Azgın, sonsuz birdeniz. 

Kaygısız, düşüncesiz, 

Çalkanıyor boşlukta 

Resimdeyse bir nokta; 

Yana yatmış bir gemi, 

Kaybettiği alemi 

Arıyor deryalarda. 

Bu resim rüyalarda 

Gibi aklımı çeldi, 

Bana sahici geldi. 

Geçtim kendi kendimden, 

Yüzüme o resimden, 

Köpükler vurdu sandım. 

Duymuş gibi tıkandım, 

Ciğerimde bir yosun. 

Artık beni kim tutsun. 

Denizler oldu tasam, 

Yakar onu bulmazsam 

Beni bu hasret dedim 

Varırım elbet dedim. 

Bir ömür geze geze 

Takvimdeki denize. 

Ne var bana ne oldu 

Odama nasıl doldu 

Birden bire bu meltem 

Ve dalgalandı perdem 

Havalandı kağıtlar. 

Odamda kıyamet var. 

Ah yolculuk yolculuk 

Ne kadar baygın soluk 

O gün bizde betbeniz 

Ve ne titrek kalbimiz. 

Ve eşyamız ne küskün. 

Yola çıktığımız gün 

Bir sıraya dizilmiş 

Gözyaşlarını silmiş, 

Bakarlar sinsi sinsi 

Niçin o anda hepsi 

Bir kuş gibi hafifler 

Arkandan geleyim der 

Niçin o güne kadar 

Dilsiz duran ne kadar 

Eşya varsa dirilir 

Yolumuza serpilir 

Ufak böcükler gibi 

Gezer onların kalbi 

Üstünde döşemenin 

Gizli bir didişmenin 

Saati çalar o an 

Birden bakar ki insan 

Herşey karmakarışık. 

Ayırmak olmaz artık 

Bir kalbi bir taraktan 

Ve kalb ağlayaraktan 

Çekilir geri geri 

Terkeder bu mahşeri. 

Bu mahşerin içinden 

O gün ben de geçtim ben, 

Nem varsa evim, anam, 

Çocukluğum, hatııram, 

Ve ne sevdalar serde 

Bıraktım gerilerde 

Kaçar gibi yangından. 

Rüzgarların ardından 

Baktım da süzgün süzgün 

Kurşun yükünü gönlün 

Tüy gibi hafiflettim. 

Denize hicret ettim.

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Ruh - Kendi Sesinden Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Ruh

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Ruh

Ya bin yıl, ya bin asır sonra o gün gelecek.

Koklarken küllerimi mezarımda bir böcek

O kadar yanacak ki, bir yüksüklük toprağım,

Yerden bir damar gibi kopup fışkıracağım!

Ve birden bakacağım, her tarafım bitişmiş,

Başım, toprak altında bir maden gibi pişmiş.

Nefesten daha ince bir ipek kumaş derim;

Fosfordan daha parlak, ince uzun ellerim.

Dalacağım kendimin hayran hayran seyrine,

Diyeceğim: Bu dönen şeyler eski yerine,

Benim diye baktığım şeyler miydi bir zaman?

Külümün rüyası mı yoksa gördüğüm?.. Aman!

Başımda açılacak fânilerin seması,

Ve onların toprağa gerçek diye teması,

Bir tatlı vehim gibi içimi bayıltacak;

Toprağın, koşacağım, üzerinde yalnayak;

Şehrin, dolaşacağım kuş gibi etrafında;

Bir beyaz hayaletin upuzun çarşafında,

Gezeceğim, doğduğum evin odalarını.

Geceleyin, koskoca şehrin lambalarını,

Bir keskin üfleyişim söndürmeye yetecek;

Korku, şehrin çelikten sesini tüketecek.

Herşey susacak o ân, çalınacak kapılar;

Kiremitleri yaprak yaprak alan bir rüzgâr,

Ağzımdan haykıracak, uzun, gizli, çapraşık...

Erişilmez fikir ki, düğüm düğüm dolaşık...

Sarıldıkça boşanan yumak, çözülen demet;

Başı görünmez hayâl, sonu gelmez nedamet...

Necip Fazıl Kısakürek 1931

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Destan - Kendi Sesinden - Şiir Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Destan

Kendi Sesinden

Şiir Dinle

Destan

Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak! 

Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak: 

Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden, 

Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden, 

Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet; 

Alevler içinde ev, üst katında ziyafet! 

Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum; 

Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum! 

Bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey, 

Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey; 

Utanırdı burnunu göstermekten sütninem, 

Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem. 

Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina; 

Evde cinayet, tramvay arabasında zina! 

Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil; 

Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil! 

Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu; 

Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu! 

Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama, 

Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma! 

Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan! 

Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan! 

Allahın on pulunu bekleye dursun on kul; 

Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul. 

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa; 

Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa! 

Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz; 

Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz. 

Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç; 

Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç. 

Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan; 

Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan! 

Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde; 

Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde! 

Mezarda kan terliyor babamın iskeleti; 

Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti? 

Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap; 

Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap. 

(1947)

Necip Fazıl Kısakürek

Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Bir Merhamet heykeli, mahsun bakışlı yetim... - Resimli Şiirler

Necip Fazıl Kısakürek - Resimli Şiir

Allah diyor ki:'Geçti gazabımı rahmetim!' 

Bir merhamet heykeli mahzun bakışlı yetim...

Şiiri Dinle »

Günün Sözü - Necip Fazıl Kısakürek'ten

Günün Sözü: 

Önüne Gelenle değil,

Seninle ölüme gelenle beraber ol.

Necip Fazıl Kısakürek

Şiiri Dinle »

Ağlayan Çocuklar - Necip Fazıl Kısakürek - 23 Nisan Özel (Afrikadaki Çocuklara İthafen)

Afrika'da Hergün 300 çocuk açlıktan ölüyor!

Türkiye'de Hergün 10 milyon ekmek çöpe atılıyor!

Necip Fazıl Kısakürek - Ağlayan Çocuklar

Nevzat Dündar'ın Sesinden 

Sesli Şiir Dinle

Ağlayan Çocuklar 

Kafesli evlerde ağlar çocuklar,

Odalarda akşam olurken henüz.

O zaman gözümün önünde parlar,

Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.

Ne vakit karanlık kaplasa yeri,

Başlar çocukların büyük kederi;

Bakınır, korkuyla dolu gözleri:

Ya artık bir daha olmazsa gündüz?

Gittikçe kesilir derken sedalar,

Gece; bir siyah el gözümü bağlar;

Duyarım, içime sığınmış, ağlar,

Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz...

Necip Fazıl Kısakürek

..........................

Şiiri Dinle »

Sezai Karakoç - Rüzgar - Sesli Şiir Dinle

Sezai Karakoç - Rüzgar

Sesli Şiir Dinle

Rüzgâr

Uçurtmamı rüzgâr yırttı dostlarım! 

Gelin duvağından kopan bir rüzgâr... 

Bu rüzgâr yüzünden bulutlar yarım; 

Bu rüzgâr yüzünden bana olanlar... 

O ceviz dalları, o asma, o dut, 

Gül gül, mektup mektup büyüyen umut... 

Yangından yangına arda kalmış tut. 

Muhabbet sürermiş bir rüzgâr kadar. 

(1951)

Sezai Karakoç

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Surda bir gedik açtık mukaddes mi mukaddes!

Ey kahbe rüzgar, artık ne yandan esersen es!

Necip Fazıl Kısakürek

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

İbrahim Sadri - Yalnızlık Kımıldar - Sesli Şiir Dinle

İbrahim Sadri - Yalnızlık Kımıldar

Sesli Şiir Dinle

Yalnızlık Kımıldar

Yolculuk yap en iyisi bu… Unutmak için

Aydınlığı kapat yola çık siyaha doğru...

Uzun çayırların beş çaylarının bir anlamı yok

Bizim gibiler için…

Kımıldadı içinde değil mi?

Ustura gibi keskin ağzı yalnızlığın… Kımıldar

Her günahın tenhasında pişman bir mola vereceksin

Yavaşça eğil, eğ kendine doğru başını

Hiç bir ceza yalnızlık kadar kırıcı değil...

Yetişemedin işte…

Ardından ağladığın bütün Veysel Karanilerde elde delilsin

Sahi kimsin neyin nesisin ki konuşuyorum seni

Korkma ayrılığın cebinde bıraktım ben sesimi

Yolculuk yap şaşkın biri ol ayrıl kalabalıktan

Onlar çoklar çünkü ama bak bütün büyük kitaplar

Övgüyle bahsediyorlar azınlıktan

Şükret ki buda  senin payın

Peygamberin beslendiği yalnızlıktan

Bahar dallarını bıraktı ebabiller siccinlerini

Tırtıl ömrünü verdi bir yaprağa gün döndü güz indi

Bütün denizlerin kurudu içinde değil mi, ağzın dilin gibi

İsanın son akşamında dur gitme diyemedi mi kalbindeki havar

Susunca seni susuyorum

Konuşunca edep ölüyor kelimelerimde

Sana bakınca yeşeriyor ihtiyar yanlarım

Şaşırıyorum sen bişey söyleyince

Solumda sağımda her hesabı yazan iki güzel katip ağlıyor

Ve ıslanıyor defter yapraklarım 

Böylece bazıları okunmaz oluyor günahlarımın

Korktun değil mi mahcup olmaktan

Korkar insan dökülünce ortaya pişmanlıklarından

Hadi hoşçakal biraz uyu, yum gözlerini

Hesapların açılması için daha vakit var

Kımıldadı içinde değil mi, ustura gibi keskin ağzı yalnızlığın

Kımıldar… Kımıldar

 İbrahim Sadri

Tüm İbrahim Sadri Şiirleri İçin Tıklayınız

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Sakarya Türküsü - İbrahim Sadri'nin Sesinden - Sesli Şiir Dinle

Üstad Necip Fazıl Kısakürek - Sakarya Türküsü

İbrahim Sadri'nin Sesinden

Sesli Şiir Dinle

Sakarya Türküsü

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya; 

Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya. 

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak; 

Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak. 

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir; 

Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir. 

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat; 

Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat! 

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne, 

Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine; 

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için. 

Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin? 

Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur, 

Sırtına Sakaryanın, Türk tarihi vurulur. 

Eyvah, eyvah, Sakaryam, sana mı düştü bu yük? 

Bu dâva hor, bu dâva öksüz, bu dâva büyük! .. 

Ne ağır imtihandır, başındaki, Sakarya! 

Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya? 

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal. 

Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal, 

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan; 

Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan. 

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân; 

Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an! 

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu; 

Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu? 

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna; 

Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna? 

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir? 

Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir! 

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler; 

Sakarya, kandillere katran döktü geceler. 

Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya, 

Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya! 

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su; 

Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu. 

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek; 

Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek? 

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl! 

Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl! 

Sakarya, sâf çocuğu, mâsum Anadolu'nun, 

Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun! 

Sen ve ben, gözyaşiyle ıslanmış hamurdanız; 

Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız! 

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader; 

Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider! 

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz; 

Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber Kılavuz! 

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya; 

Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! .. 

(1949)

Necip Fazıl Kısakürek

İbrahim Sadri'nin Seslendirdiği Diğer Şiirler İçin Tıklayın

Nedir Zaman Nedir?

Bir su mu, bir kuş mu?

Nedir Zaman Nedir?

İniş mi Yokuş mu?

Üstad Necip Fazıl Kısakürek

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Zindandan Mehmede Mektup - Kendi Sesinden - Sesli Şiir Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Zindandan Mehmede Mektup

Kendi Sesinden

Sesli Şiir dinle

Zindandan Mehmede Mektup

Zindanda iki hece. Mehmedim lafta! 

Baba katiliyle baban bir safta! 

Bir de geri adım,boynunda yafta... 

Halimi düşünüp yanma Mehmedim! 

Kavuşmak mı?..Belki ..Daha ölmedim! 

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli, 

Kırmızı tuğlalar altı köşli. 

Bu yol da tutuktur hapse düşeli... 

Git ve gel... Yüz adım...Bin yıllık konak 

Ne ayak dayanır buna ,ne tırnak! 

Bir alem ki, gökler boru içinde. 

Akıl almazların zoru içinde 

Üstüste sorular soru içinde. 

Düşün mü, konuş mu, sus mu , unut mu? 

Buradan insan mı çıkar, tabut mu? 

Bir idamlık Ali vardı, asıldı 

Kaydını düştüler, mühür basıldı. 

Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı 

Ondan kalan, boynu bükük ve sefil; 

Bahçeye diktiği üç beş karanfil... 

Müdür bey dert dinler, bugün "maruzat"! 

Çatik kaş...Hükümet dedikleri zat... 

Beni Allah tutmuş kim eder azat? 

Anlamaz; yazsız, pulsuz, dilkeçem... 

Anlamaz! ruhuma geçti bilekçem! 

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil 

Sayım var, maltada hizaya dizil! 

Tek yekün içinde yazıl ve çizil! 

İnsanlar zindanda birer kemmiyet; 

Urbalarla kemik, mintanlarla et. 

Somurtuş ki bıçak, nara ki tokat; 

Zift dolu gözlerde karanlık kat kat... 

Yalnız seccademin yönünde şefkat 

Beni kimsecikler okşamaz madem 

Öp beni alnımdan, sen öp seccadem! 

Çaycı getir ilaç kokulu çaydan! 

Dakika düşelim, senelik paydan! 

Zindanda dakika farksız aydan 

Karıştır çayını zaman erisin 

Köpük köpük, duman duman erisin! 

Peykeler, duvara mıhlı peykeler 

Duvarda, başlardan yağlı lekeler 

Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler... 

Duvar,katil duvar yolumu biçtin 

Kanla dolu sünger... Beynimi içtin 

Sukut... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar 

Tek nokta seçemez dünyada nazar 

Yerinde mi acep, ölu ve mezar? 

Yeryüzü boşaldı habersiz miyiz? 

Güneşe göç varda , kalan biz miyiz? 

Ses demir, su demir ve ekmek demir... 

İstersen demirde muhali kemir. 

Ne gelir ki elden, kader bu, emir... 

Garip pencerecik, küçük daracık; 

Dünyaya kapalı, Allaha açık 

Dua, dua eller karıncalanmış; 

Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış 

Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış 

Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu 

İplik ki incecik, örer boşluğu 

Ana rahmi zahir, şu bizim koğuş 

Karanlığında nur, yeniden doğuş.... 

Sesler duymaktayim; Davran ve koğuş! 

Sen bir devsin, yükü ağırdır devin! 

Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin! 

Mehmedim, sevinin , başlar yüksekte! 

Ölsek de sevinin, eve dönsek de! 

Sanma bu tekerlek kalır tümsekte! 

Yarın elbet bizim, elbet bizimdir! 

Gün doğmuş ,gün batmış , ebed bizimdir 

Necip Fazıl Kısakürek

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Kaldırımlar - İbrahim Sadri'nin Sesinden

Necip Fazıl Kısakürek - Kaldırımlar

İbrahim Sadri'nin Sesinden

Sesli Şiir Dinle

KALDIRIMLAR 

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.

Yolumun karanlığa saplanan noktasında,

Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;

Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.

İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;

Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;

Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...

Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;

Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;

Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.

Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;

Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;

Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!

Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;

Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;

İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.

Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;

Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; 

Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!

Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;

Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;

Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.

Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,

Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...

Üstad Necip Fazıl Kısakürek

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Necip Fazıl Kısakürek - Kaldırımlar - Kendi Sesinden

Necip Fazıl Kısakürek - Kaldırımlar

Kendi Sesinden

Sesli Şiir Dinle

KALDIRIMLAR 1

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.

Yolumun karanlığa saplanan noktasında,

Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;

Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.

İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;

Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;

Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...

Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;

Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;

Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.

Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;

Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;

Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!

Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;

Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;

İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.

Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;

Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; 

Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!

Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;

Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;

Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.

Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,

Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...

Üstad Necip Fazıl Kısakürek

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »