Yahya Kemal Beyatlı - Siste Söyleniş - Kendi Sesinden - Sesli Şiir Dinle

Yahya Kemal Beyatlı - Siste Söyleniş

Kendi Sesinden

Sesli Şiir Dinle

SİSTE SÖYLENİŞ

Birden kapandı birbiri ardınca perdeler...

Kandilli, Göksu, Kanlıca, İstinye nerdeler?

Som zümrüt ortasında, muzaffer, akıp giden

Firuze nehri nerde? Bugün saklıdır, neden?

    

Benzetmek olmasın sana dünyâda bir yeri;

Eylül sonunda böyledir İsviçre gölleri.

    

Bir devri lânetiyle boğan şairin Sis'i.

Vicdan ve rûh elemlerinin en zehirlisi.

    

Hulyâma bir eza gibi aksetti bir daha;

-Örtün! Müebbeden uyu! Ey şehr! -O beddua...

Hayır bu hâl uzun süremez, sen yakındasın;

Hâlâ dağılmayan bu sisin arkasındasın.

    

Sıyrıl, beyaz karanlık içinden, parıl parıl

Berraklığında bilme nedir hafta, ay ve yıl.

    

Hüznün, ferahlığın bizim olsun kışın, yazın,

Hiç bir zaman kader bizi senden ayırmasın.

Yahya Kemal BEYATLI

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Uğur Arslan - Bir Ayrılığın İlk Günü - Sesli Şiir Dinle

Bir Ayrılığın İlk Günü - Uğur Arslan

Sesli Şiir Dinle

Bir Ayrılığın İlk Günü

Canım sevgilim bugün ayrılığımızın ilk günü 

Yürüyen, kocaman, açık bir yarayım şimdi 

Rüzgar değdikçe sızlıyor kanıyor her yanım 

Nasıl ölesim var anlatamam ama 

Senden başka birşeyle öldüremiyorum kendimi 

Bundan bir yıl önce Taksimde o muhallebicide 

Yine susarak başlamıştık herşeye 

Tek kelime etmeden buyurmuştuk hayatlarımızın içine 

Herşey başladığı gibi bitiyordu. 

Tek kelime etmeden vedalaşıyorduk işte 

Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim 

Sanırım artık bende bittim 

Bugün bir ayrılığın ilk günü sevgilim 

Bugün ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim 

Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler bir daha ölmezler bilirim. 

Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim 

Sana mutluluk huzur saadet, 

Kendim için Allah'tan sabır dilerim. 

Bugünde ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim. 

Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler bir daha ölmezler bilirim 

Sanırım birşey yok aramızda 

Acırım aşksız yıllarımıza 

Bundan böyle eksik her yanımızla 

Yaşarız yaşarız yaşlanırız... 

Başımıza gelmesi imkansız diye düşündüğümüz şeyleri yaşamakla geçiyor hayat. 

Aşk önce damardan giriyor, 

Sonra burnundan getiriyor insanın 

En yakışıklı çağlarında kanıyor her yanın 

Filmin sonu hiç değişmiyor 

Sarılmamış yaralarla doluyor her yanın

Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim 

Ölüyorum acıdan kendimde değilim. 

Sokaklarda yalnız yürüyemem ben 

Sabahların kör karanlıklarında kalkıp işede gidemem artık 

Yemek yiyemem, televizyon izleyemem, uyuyamamki sensiz 

Sen olmadan hiç sinemaya dahi gitmedimki ben 

Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim 

Çaresiz, hareketsiz, ölmeye yakın bir uçurumun dibindeyim 

Bütün cümlelerimi senin için kurmuştum ben 

Yeni bir cümle daha kuramam 

Bütün sevmelerimi senin için kullanmıştım 

Şimdi kimi seveceğimi bilemem 

Ne adım geliyor aklıma ne annem 

Ne huzur diliyorum artık kendim için ne aydınlık 

Seyrelip tükenen dokunuşlar 

Uzayan kırılgan sessizlik 

Aramızda duran tedirgin, tuhaf yabancılık 

Sanıyorum biz şimdi gerçekten ayrıldık 

Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim 

Sana mutluluk, huzur, saadet 

Kendim için Allah'tan sabır dilerim 

Bugünde ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim 

Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler 

Bir daha ölmezler eminim 

Sanırım bir şey yok aramızda 

Acırım aşksız yıllarımıza 

Bundan böyle eksik her yanımızla 

Yaşarız, yaşarız, yaşlanırız...

Uğur Arslan

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Sakarya Fırat Dizisi- Onbaşı Muharrem'in Şiiri - Sesli Şiir Dinle

Sakarya Fırat Dizisi Onbaşı Muharrem 'in 

Şehit Olduktan Sora Ajandasından Çıkan

Ve Anasına Yazdığı Şiiri

Sesli Şiir Dinle

Sözleri:

Sağ sağlim vaslıma* erersem anam

Oğlum bu mihneti* çekmedin deme

Tek varım yürekte kızıl kanımdır

Gittin de vatana akmadın deme

Yaylasına çıktım; çiğdem, nergis var

Gönülden sorarsan, koca deniz var

Gövdemde kahpeden nice bir iz var

Cenk edipde kurşun sıkmadın deme

Sarı Hoca gitti Mahmut yoldadır

Said yeşil giymiş Cemil aldadır.

Şehitlik nasibi kemter* kuldadır

Dönüpte toprağa bakmadın deme

Hakkını helal et duanı bütün

Ne kadar söylesem tütmüyor tütün

Poyraz karşısında üç buçuk itin

Cihan başlarına yıkmadın deme

Sazıma inlerim derdim köpürür

Gaziler sancağı almışta yürür

Şehit kana baksa bir top gül görür

Cennet bahçasında kokmadın deme

Gayrı geçmişizdir anadan, yardan

Yeminler içmişiz komutanlardan

Ali elindeki şol zülfikardan

Bi dane beline takmadın deme

Hudut kartalıyız namımız 'poyraz'

Kış olsa bize ne? Ne eder ayaz?

Nöbetim namazdır, Baskınım niyaz

Muhammed kandilin yakmadın deme

Biz dokuz arkadaş derviş kul gibi

Düşmanı eyledik parça pul gibi

Küheylan üstüne sırma çul gibi

Canını toprağa çekmedin deme

Bilmeyen bilmesin; bilenler bilir

Gün gelir mehmedin öcü alınır

Tarihin alnında yazımız kalır

Çıkmaz çivileri takmadın deme

Muharrem demiş ki tapusu bizde

Yüce dağ başında engin denizde

Türkiye dedin mi sevdası gözde

Nikabını* açıp bakmadın deme

Onbaşı Muharrem - Sakarya Fırat Dizisi

Sesli Şiir Vakti

* Sözcük Bilgisi: 

* Vaslına Ermek:  Aşığın Sevdiğine Kavuşması

* Mihnet: Eziyet, Zahmet, Dert, Bela, Sıkıntı

* Kemter: Fakir, aciz, noksan, eksik, düşkün, 

* Nikab: yüz örtüsü, peçe, perde, göz perdesi

Şiiri Dinle »

Üstad Necip Fazıl Kısakürek - Bu Yağmur - Sesli Şiir Dinle

Necip Fazıl Kısakürek - Bu Yağmur

Bedirhan Gökçe'nin Sesinden

Sesli Şiir Dinle

BU YAĞMUR

Bu yağmur, bu yağmur, bu kıldan ince,

Nefesten yumuşak, yağan bu yağmur.

Bu yağmur, bu yağmur, bir gün dinince,

Aynalar yüzümü tanımaz olur.

Bu yağmur, kanımı boğan bir iplik,

Tenimde acısız yatan bir bıçak.

Bu yağmur, yerde taş ve bende kemik,

Dayandıkça çisil çisil yağacak.

Bu yağmur, delilik vehminden üstün,

Karanlık, kovulmaz düşüncelerden.

Cinlerin beynimde yaptığı düğün,

Sulardan, seslerden ve gecelerden...

Şair - i Azam Üstad Necip Fazıl KISAKÜREK

Dipnot: Üstad bu şiiri Trabzonda kaldığı dönemde yazmış.

Kaldığı dönem içerisinde yağmur hiç dinmemiş.

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Uğur Arslan - Yağmur Şiiri - Sesli Şiir Dinle

Nurullah Genç Yağmur Şiiri

Uğur Arslan'ın Sesinden

Sesli Şiir Dinle

Yağmur

Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur 

Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından 

Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur 

Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından 

Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat 

En müstesna doğuşa hamiledir kainat 

Yıllardır boz bulanık suları yudumladım 

Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları 

Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım 

Hasretin alev alev içime bir an düştü 

Değişti hayel köşküm, gözümde viran düştü 

Sonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde 

Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü 

İhtiyar cübbesinden kan süzülür Nebi'nin 

Gökyüzü dalgalanır ipekten kanatlarla 

Mehtabını düşlerken o mühür sahibinin 

Sarsılır Ebu Kubeys kovulmuş feryatlarla 

Evlerin arasına dikilir yesil bayrak 

Yeryüzü avaredir, yapayalnız ve kurak 

Zaman, ayaklarımda tükendi adım adım 

Heyûla, bir ağ gibi ördü rüyalarımı 

Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydim 

Yağmur, gülsenimize sensiz, baldiran düştü 

Düşmanlik içimizde; dostluklar yaban düştü 

Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe 

Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü 

Bir güzide mektuptur, çağlarin ötesinden 

Ulaşır intizarın yaldızlı sabahına 

Yayılır o en büyük mustu, pazartesinden 

Beyazlik dokunmuştur gecenin siyahina 

Susuzluktan dudağı çatlayan gönüllerin 

Sükutu yar, sevinci dualar kadar derin 

Çaresiz bir takvimden yalnızlığa gün saydım 

Bir cezir yaşadım ki, yaşanmamiş, mazide 

Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydim 

Sensiz, kaldırımlara nice güzel can düştü 

Yarılan göğsümüzden umutlar bican düştü 

Yağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin 

En son, avucumuzdan inci ve mercan düştü 

Melekler sağnak sağnak gülümser maveradan 

Gümüş ibrik taşıyan zümrüt gagalı kuşlar 

Mutluluk nağmeleri işitirler Hiradan 

Bir devrim korkusuyla halkalanır yokuşlar 

Bir bebeğin secdeye uzanırken elleri 

Paramparça, ateşler sahinin hayalleri 

Keşke bir gölge kadar yakınında dursaydım 

O mücella çehreni izleseydim ebedi 

Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım 

Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü 

Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü 

Katil sinekler deldi hicabın perdesini 

İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü 

Dolaşan ben olsaydım Save'nin damarında 

Tablosunu yapardim yıkılan her kulenin 

Ebedi aşka giden esrarlı yollarında 

Senden bir kıvılcımın, süreyya bir şulenin 

Tarasaydım bengisu fışkıran kakülünü 

On asırlık ocağın savururdum külünü 

Bazen kendine aşık deli bir fırtınaydım 

Fırtınalar önünde bazen bir kuru yaprak 

Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım 

Sensizlik depremiyle hancı düştü; han düştü 

Mazluma sürgün evi; zalime cihan düştü 

Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara 

Bir bela tünelinde ağır imtihan düştü 

Badiye yaylasında koklasaydım izini 

Kefenimi biçseydi Ebva'da esen rüzgar 

Seninle yıkasaydım acılar dehlizini 

Ne kaderi suçlamak kalırdı ne intihar 

Üstüne pırıl pırıl damladığın bir kaya 

Bir hurma çekirdeği tercihimdir dünyaya 

Suskunluğa dönüştü sokaklarda feryadım 

Tereddüt oymak oymak kemirdi gururumu 

Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım 

Haritanın en beyaz noktasına kan düştü 

Kırıldı adaletin kılıcı; kalkan düştü 

Mahkumlar yargılıyor; hakimler mahkum şimdi 

Hakların temeline sanki bir volkan düştü 

Firakınla kavrulur çölde kum taneleri 

Ahuların içinde sevdan akkor gibidir 

Erdemin, bereketin doldurur haneleri 

Sensiz hayat toprağın sırtında ur gibidir 

Şemsiyesi altında yürürsün bulutların 

Sensiz, yükü zehirdir en güzel imbatların 

Devlerin esrarını aynalara sorsaydım 

Çözülürdü zihnimde buzlanmış düşünceler 

Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım 

Sensiz, tutunduğumuz dallardan yılan düştü 

İlkin karardı yollar, sonra heyelan düştü 

Güvenilen dağlara kar yağdi birer birer 

Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü 

Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini 

Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir 

Yıldırımlar parçalar çirkefin gövdesini 

Sel gider ve zulmetin çöplüğü temizlenir 

Yağmur, bir gün kurtulup çağın kundaklarından 

Alsam, ölümsüzlüğü billur dudaklarından 

Madeni arzuların ardında seyre daldım 

Küflü bir manzaranın çürüyen güllerini 

Senin için görülen bir düş de ben olsaydim 

Şehirler kabus dolu; köylere duman düştü 

Tersine döndü her şey sanki; asuman düştü 

Kırık bir kayık kaldı elimizde, hayali 

Hazindir ki; dertleri asmaya umman düştü 

Ayrılığın bağrımda büyüyen bir yaradır 

Seni hissetmeyen kalp, kapısız zindan olur 

Sensiz doğrular eğri; beyaz bile karadır 

Sesini duymayanlar girdabında boğulur 

Ana rahminde ölür sensizlikten bir cenin 

Şaşkınlığa açılır gözleri, görmeyenin 

Saatlerin ardında hep kendimi aradim 

Bir melal zincirine takıldı parmaklarım 

Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım 

Sensiz, ufuklarıma yalancı bir tan düştü 

Sensiz kıtalar boyu uzayan vatan düştü 

Bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül 

Yüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü 

Ay gibisin; güneşler parlıyor gözlerinde 

Senin tutkunla mecnun geziyor güneş ve ay 

Her damla bir yıldızı süslüyor göklerinde 

Sümeyra'yı arıyor her damlada bir saray 

Tohumlar ve iklimler senindir; mevsim senin 

Mekanın fırçasında solmayan resim senin 

Yağmur, birgün elimi ellerinde bulsaydım 

Güzellik şahikası gülümserdi yüzüme 

Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım 

Tavanı çöktü aşkın; duvarlar üryan düştü 

Toplumun gündemine koyu bir isyan düştü 

İniltiler geliyor doğudan ve batıdan 

Sensizlikten bozulan dengeye ziyan düştü 

Islaklığı sanadır ahımın, efgahımın 

İçimde hicranınla tutuşuyor nağmeler 

Sendendir eskimeyen cevheri efkarımın 

Nazarın ok misali karanlıkları deler 

Bu değirmen seninle dönüyor; ahenk senin 

Renkleri birbirinden ayıran mihenk senin 

Bir hüzün ülkesine gömülüp kaldı adım 

Kapanıyor yüzüme aralanan kapılar 

Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım 

Yağmur, sayrılığıma seninle derman düştü 

Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü 

Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün 

Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü 

Nefsinle yeniden çizilecek desenler 

Çehreler yepyeni bir degişim geçirecek 

Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler 

Anneler çocuklara hep seni içirecek 

Yağmur, seninle biter susuzluğu evrenin 

Sana mü'mindir sema; sana muhtaçtır zemin 

Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım 

Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın 

Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım 

Kardeşler arasında heyhat, su-i zan düştü 

Zedelendi sağduyu; körleşen iz'an düştü 

Şarrkısıyla yaşadık yıllar yılı baharın 

İnsanlık bahçemize sensizlik hazan düştü 

Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım 

Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım 

Dokunduğun küçük bir nakiş da ben olsaydım 

Sana sırılsıklam bir bakiş da ben olsaydım 

Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım 

Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım 

Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım 

Senin için görülen bir düş de ben olsaydım 

Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım 

Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım 

Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım 

Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım 

Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın 

Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım

Nurullah Genç

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »

Kerbela - Dursun Ali Erzincanlı - Sesli Şiir Dinle

Kerbela - Dursun Ali Erzincanlı

Sesli Şiir Dinle

Dursun Ali Erzincanlı - Kerbela

Hicretin 4.yılı...

 Birer yıl arayla Medine de iki doğum, iki bayram, iki ay parçası...

Yeryüzünün en hayırlı dedesinin gözbebekleri doğuyor,

 Fatımatüz Zehra'nın körpecik fidanları,

 Aliyyül Mürteza 'nın eşsiz kahramanları doğuyor...

 Cennet gençliğinin iki seyidi, Ehli Beyt 'in ilk nazlı çiçekleri...

İki ay parçası "Merhaba" diyor o incecik sesiyle

İsimlerini RAHMAN koyuyor Cebrail nefesiyle.

Siz onlara ALLAH 'ın iki lütfu diyin. 

Birinin adı Hasan diğerinin Hüseyin...

Zaman Saadetli günleri yaprak yaprak okurken,

 Onlar Peygamber dizinde büyüdüler.

 Ve onlar zaten Semada büyüktüler...

Bir gün Peygamberlerin incisi oturuyorlar...

 Hasan 'la Hüseyin yakalama oyununda. Buyurdular:

"Ha gayret Hasan göreyim seni yakala Hüseyin i" Hz. Ali:"Ya Rasulallah"diyor.

"Hüseyin'den taraf olmanız gerekmez mi?

 Hüseyin daha küçük." Rasulullah Buyuruyorlar:

"Baksana Cebrail 'de Hüseyin i tutuyor 

--Ha gayret Hüseyin göreyim seni diyor."

Yine bir gün Efendimiz ashabıyla yürüyorlar.

 Hz.Hüseyin arkadaşlarıyla oynuyor... 

Peygamberimiz ellerini açıyor. 

Hz.Hüseyin bir oraya bir buraya kaçıyor ve gülerek yakalıyor onu Nebiler Nebisi.

 Öpüyor... Kokluyor... Öpüyor... Sonra zamana ve mekâna sesleniyor:

"Hüseyin bendendir bende Hüseyindenim. 

ALLAH 'ı seven Hüseyini sever.

 Hüseyin torunlardan bir torundur..."

Ve bir gün Cebrail bir haberle geliyor.

Hüseyin Fırat kıyısında Şehit edilecektir.

Orası üzüntülü,tasalı,mihnetli ve belalı bir yerdir.

Kerb-ü Bela 'dır.Orası Kerbela 'dır...

Hicretin 61. yılı... Aylardan Muharrem... 

Kan renginde Fırat ve dudaklar susuz... Yürekler susuz...

Kerbela 'da bir oğul var...

 Uğruna oğullar feda...

 Bir torun kerbela 'da DEDE 'sinden 50 yıl uzakta.

O 'nun gibi Bembeyaz giyimli... Bembeyaz yüzlü...

 Atının üstünden sesleniyor merhametten yoksun olanlara: 

"BEN PEYGAMBERİNİZ ALEYHİSSELAMIN KIZININ OĞLU DEĞİL MİYİM? BEN HZ. MUHAMMED MUSTAFA 'NIN TORUNU DEĞİL MİYİM? ŞEHİTLER SEYYİDİ HAMZA BABAMIN AMCASI DEĞİL Mİ? ÇİFT KANATLI ŞEHİT CAFER BENİM AMCAM DEĞİL Mİ?

Kerbela da bir oğul var, çevresinde yeminler ediliyor Şehadete...

 ve bir bir toprağa düşüyor yiğitler...

Ehli Beyt 'in solan ilk çiçeği Aliyyül Ekber di... 

Sonra sıra sıra soldu Civanlar...

AMR BİN ABDULLAH BİN CAFER, MUHAMMED BİN ABDULLAH BİN CAFER, ABDULLAH BİN AKİL, CAFER BİN AKİL... 

İşte bakın biri daha yürüyor ölüme Hz. Hasan 'ın oğlu Kasım...

 O 'nunda yüzü ay parçası, elinde kılıç, üzerinde gömlek ve pelerin...

Ayak sandallarından birinin bağı kopmuş. 

Başına bir kılıç iniyor ve "AMCA" diyerek yüzüstü düşüyor Kerbela 'ya.

 Kerbela 'da bir oğul var, bir şahin var.

 Kucağında 3 yaşında bir Seyyid. Adı Abdullah ve bir ok Abdullah 'ı boğazından vuruyor...

 Hz. Hüseyin kanla dolan avuçlarını yere boşaltıyor...

"Ya RAB" diyor."Bize göklerden yardım etmeyeceksen hakkımızda ondan daha hayırlısını ihsan et."

Hicretin 61.yılı Muharrem ayının 10'u.Bir şehit var Kerbela 'da. 

Tam 33 mızrak yarası,34 kılıç yarası

"EY MUHAMMED 'İM NERDESİN NERDE? HÜSEYİNİN BAŞI BİR YERDE GÖVDESİ BİR YERDE."Bu Hz.Zeyneb 'in feryadıdır dedesine."EY MUHAMMED 'İM SANA GÖKTEKİ MELEKLER SALÂT-U SELAM GETİRİYOR. HÜSEYİNSE ŞU OTSUZ BOZKIRDA, ÇÖLDE, TOZLARA, TOPRAKLARA, KANLARA BULANMIŞ, AZALARI KESİLMİŞ YATIYOR. EY MUHAMMED 'İM SENİN KIZLARIN ESİR EDİLMİŞ, ZÜRRİYETİN HEP ÖLDÜRÜLMÜŞ, SABAH YELLERİ ONLARIN ÜZERİNE HEP TOPRAK SAVURUYOR."

Abdullah bin Abbas o gün Medine de Rasulullah 'ı görür rüyada,

 yanında içi kan dolu cam bir bardak. ve şöyle buyurur:

"BENDEN SONRA ÜMMETİMİN YAPTIĞI ŞEYİ BİLİYOR MUSUN? HÜSEYİNİ ŞEHİT ETTİLER. BU ONUN VE ASHABININ KANLARIDIR. BUNU ALLAH 'A SUNACAĞIM."

Ya Rasulullah!!Biz asırlar sonra geldik.

Eğer o gün olsaydık Kerbela 'da

 ALLAH 'a Kasem olsun ki;Ashabının seni koruduğu gibi korurduk Ehli Beyt 'ini, 

yada o uğurda verirdik canımızı!!!

Bu sözümüzün bir ispatı olarak bugün biz senin kapındayız.

 Taşıdığımız Ehli Beyt isimleri...

Kimimiz ALİ, Kimimiz FATIMA, 

Kimimiz HASAN ve HÜSEYİN ve iftiharla senin ismini taşıyor çoğumuz... 

ALLAH Ruhumuzu senin kapında Ehli Beyt 'ine layık olduğumuz bir anda alsın.

 Ali Azhar 'la Zeynel Abidin 'le 

her asırda Hüseyin 'i çiçekler açarken,

yanaklarında Peygamber busesi ve her biri senden bir koku taşırken çağlara;

ALLAH BİZİ ONLARDAN AYIRMASIN!!!BİZİ SENDEN ve RIZASINDAN AYIRMASIN!!!

Sesli Şiir Vakti

Şiiri Dinle »